Dat hoor je toch vaak ‘toeval bestaat niet’ en ik zou het bijna gaan geloven.
Na twee voorronde wedstrijden van Oranje (tegen Japan en Kameroen) en de halve finale tegen Uruguay moest en zou ik toch ook bij de finale zijn.
Maar, juist het weekend van de finale zat ik ver van de bewoonde wereld ergens diep in KwaZulu-Natal. Moest ik een hele tocht (zonder kaartje) af leggen naar Soccer-City in Johannesburg en ervoor kiezen om zo’n ‘defining moment’ zonder mijn geliefde en twee zoontjes te kijken?
Ik verkeerde in dubio en zonder een definitief besluit te nemen kocht ik toch maar een vliegticket van Durban naar Johannesburg.
Tegelijkertijd startte ik ook een eerste zoektocht naar een finale-kaartjes. Dat bleek niet onmogelijk, maar ook weer (gezien de prijzen die de ronde deden) heel aantrekkelijk.
To cut a long story short, op de ochtend van de finale besloot ik – inmiddels nog geen kaartje – toch maar niet op de bonne fooi naar Johannesburg te gaan.
Toen ik de volgende ochtend katerig de lokale krant The Mercury doorbladerde viel mijn oog op het volgende bericht.
Navraag bij luchtvaartmaatschappij Mango leerde mij dat het inderdaad ‘mijn vlucht’ was en dat de passagiers zonder WK-kaartje pas ‘s avonds naar Johannesburg konden vertrekken.
De dame bij Mango hing op met: ‘Sir, nothing in life happens without a reason’.
