Egyptische hype

Vandaag verschenen in het Financieele Dagblad:

Egyptische hype

Het moet ergens eind jaren negentig zijn geweest. Ik hield een korte zonvakantie aan de Rode Zee in Eilat. En in mijn strijd met een paar vrienden om zoveel mogelijk ‘landjes te scoren’ offerde ik een middag snorkelen op aan een uitstapje naar Jordanië en Egypte. Het bezoek aan Egypte was echt niet meer dan de grens over, stempeltje halen en weer terug naar Israël. Meer dan een uur op Egyptische bodem zal het niet zijn geweest. En dat is tot op de dag van vandaag de tijd die ik heb doorgebracht in het land dat sinds twee weken dagelijks onderwerp van gesprek in Nederland is geweest.

De afgelopen weken lijkt het wel of zo’n beetje iedereen in Nederland zich al jaren lang heeft opgewonden over het regime van de inmiddels afgetreden president Hosni Mubarak.
Henk Westbroek verwoordde het op twitter heel treffend: ‘Een maand geleden wist – na dertig jaar – nog vrijwel niemand de naam van de president van Egypte, nu is vrijwel iedereen blij dat ie weg is.’

Is dat erg die hype in Nederland rondom de volksopstand op het Tahrirplein in Caïro? In het geheel niet. Sterker nog, de verontwaardiging over wat er gebeurt in het land dat velen van ons slechts kennen van vakanties in Sharm el-Sheikh komt in het overgrote deel van de berichtgeving in de media, op twitter en facebook uiterst oprecht over.

Het creëren van hypes is door de jaren heen onderdeel van mijn dagelijkse werk geworden. Tijdelijke hypes om aandacht te vragen in de samenleving voor onderbelichte of soms zelfs volledig van de radar verdwenen onderwerpen. Of het nou gaat om de publieke bewustwording en politieke aandacht voor het lot van de in onvrijheid levende Tibetanen, het belang van bèta-technisch onderwijs in Nederland, de situatie van verkrachte vrouwen in Oost-Congo of het werk van de rugzakdokters voor Birmese vluchtelingen op de grens met Birma en Thailand. Stuk voor stuk onderwerpen die in mijn ogen een hype verdienen.

Bij het creëren van hypes is echter een aantal randvoorwaarden van doorslaggevend belang. Om momentum te creëren heb je echte verhalen nodig, bij voorkeur verteld door onverwachte en onverdachte afzenders. En bij de verhalen van die mensen mag de oprechtheid achter hun verhaal geen moment ter discussie staan. Alleen dan verdient een onderwerp het ook om een hype te worden en kunnen daadwerkelijk grote dingen bereikt worden.

Maar die oprechtheid is wel van cruciaal belang. Het mag nooit een hype om de hype worden. Vorige week liet RTL Boulevard zien het nog niet helemaal begrepen te hebben. Ik werd gebeld met de vraag of ik ‘s avonds in de uitzending mijn licht op de situatie in Egypte wilde laten schijnen. Waar RTL Boulevard het idee vandaan haalde dat ik zo’n onverdachte en onverwachte afzender zou zijn is mij een raadsel. Ik heb vriendelijk bedankt, gesuggereerd iemand te zoeken die echt een nieuw perspectief op de situatie zou kunnen geven en ‘s avonds gezocht naar mijn oude paspoort om te checken of ik lang geleden uiteindelijk ook echt een Egyptisch stempel heb gekregen.

Alex Klusman, eigenaar BKB | Het Campagnebureau.
Twitter: @AlexKlusman