Afgelopen week bracht ik een bezoek aan de provincie KwaZulu Natal (KZN) ter voorbereiding op een groot HIV-awareness festival dat wij tijdens het WK-voetbal in Durban organiseren.
Eén van de ontmoetingen die ik in Durban had was met de staf van de ‘premier’ van de provincie KZN en met de staf van de provinciaal minister van gezondheid. Het werd één van de meest bizarre vergaderingen die ik in mijn leven heb meegemaakt.
Later heb ik mij laten vertellen dat dit nou het gevolg is van wat het regerende ANC ‘the developmental state’ noemt, of zoals de ANC minister van Handel & Industrie het verwoordt:
‘direct interventions to absorb the unemployed and people in the second economy into economic activities. Our interventions must change the destiny of South Africa.’.
Met andere woorden het ANC kiest ervoor om de torenhoge werkloosheid onder meer te lijf te gaan door zoveel mogelijk mensen in overheidsdienst op te nemen.
Dat maakte ik dus mee tijdens de bewuste vergadering. In een enorme vergaderzaal, uitkijkend over de haven van Durban en onder het toeziend oog van President Zuma die ons vanaf een portret aan de wand in de gaten leek te houden, spraken wij met zeker 10 ambtenaren eindeloos lang in kringetjes.
We hoopten op een donatie van €650,- (!!) om 20.000 flyers te kunnen drukken met daarop de aankondiging van het festival en de namen en adressen van klinieken waar je op HIV kan laten testen. Maar na twee en een half uur stonden we met lege handen buiten. De ambtenaren wisten ons uiteindelijk te vertellen dat ‘we have to wait for the internal processes to take place’ en dat er verschillende ‘structures’ hun licht op ons verzoek dienden te laten schijnen.
Dat festival, dat komt er wel, net als die flyers. Maar hoe het verder moet de uitdijende en niet functionerende Zuid-Afrikaanse (provinciale) overheid is mij een raadsel.
