Vandaag verschenen in het #FD
AFC IJburg
Ik prijs mij gelukkig dat ik bijna wekelijks wel iemand ontmoet die mij weet te inspireren met een idee, initiatief of project waar hij of zij mee bezig is. Zo ook afgelopen week toen ik een oude vriend sprak en hij mij vertelde over de voetbalclub van zijn kinderen op het betrekkelijk nieuwe Amsterdamse eiland IJburg.
Om aan de groeiende vraag naar huisvesting te kunnen voldoen besloot de stad Amsterdam eind vorige eeuw tot de aanleg van het kunstmatige eiland en begin deze eeuw werden de eerste bewoners verwelkomd. Bij zo’n grootscheepse operatie zou je toch ook verwachten dat de lokale overheid het nodige aan voorzieningen zou realiseren, maar ruim 5 jaar nadat de eerste gezinnen (met veelal jonge kinderen) hun intrek hadden genomen op IJburg was er van een eigen sportclub nog geen sprake. Voor mijn oude vriend en zijn vrouw reden om met een groepje medebewoners de handen ineen te slaan en op eigen initiatief de Amsterdamse Football Club IJburg op te richten. Ruim twee jaar van hard werken, slim lobbyen en de tomeloze inzet van vele vrijwilligers verder staat er een meer dan gezonde voetbalclub met ruim 400 (trouw betalende) leden en een wachtlijst met ook nog eens 400 kandidaat-leden. Het wachten is alleen nog op toestemming van de gemeente voor de aanleg van één of meer extra velden.
Niet alleen aan de praktische kant hebben de initiatiefnemers van de AFC IJburg hun zaken goed voor elkaar, ook lijken zij heel goed doordacht te hebben wat voor soort club ze willen zijn. Ze hechten heel veel belang aan de normen en waarden die ze als club willen uitstralen en eisen daarom ook een actieve inzet van de ouders van de jonge leden. Daarnaast stellen ze per elftal zogenaamde eindtermen op, waar de technische staf met de spelertjes gedurende een seizoen naartoe werkt. Zo dienen de tweedejaars F’jes (de op één na jongste leeftijdscategorie) bijvoorbeeld aan het einde van het seizoen met hun ‘verkeerde’ been een pass over twintig meter te kunnen geven.
Het gesprek over de AFC IJburg kwam voor mij precies op het moment dat ik met mijn compagnons ons jaarlijkse hutje op de hei met al onze mensen aan het voorbereiden was. Niet alleen inspireerde het verhaal over de normen en waarden van de club ons bij het nadenken over het aanscherpen van onze eigen boodschap en mission statement, maar meer nog gaf het verhaal over de ‘eindtermen’ een extra impuls aan het nadenken over het verder ontwikkelen van de vele talenten die zich in ons bedrijf bevinden. Hoe koester je die talenten en hoe daag je je mensen tegelijkertijd ook uit om die talenten ten volle tot bloei te laten komen?
Natuurlijk zullen we verder moeten kijken dan de pass over 20 meter, maar het is zeker ook weer niet toevallig dat we met dezelfde oude vriend aan het nadenken zijn over het opzetten van een speciale masterclass binnen ons eigen bureau.
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
