Vandaag verschenen in het #FD
Brughoektumor
‘Alex potverdorie wat heftig, als er iets is wat ik kan doen laat het mij dan weten. Wil je dat ik je verzekeraar vast inlicht in verband met je arbeidsongeschiktheidsverzekering?’. Zo luidde kort en krachtig het antwoord van mijn financieel adviseur op een mailtje dat ik vorig week aan iedereen bij mij op kantoor had gestuurd.
Wat begon met een verstopt oor bleek 10 maanden later, na een slepende rondgang langs huisartsen en specialisten, uiteindelijk een zogenaamde brughoek tumor aan het begin van mijn gehoorgang ergens diep in mijn hoofd te zijn. Een week verder heb ik de allergrootste stress inmiddels gelukkig onder controle. In bijna alle gevallen is zo’n tumor goedaardig en ook nog eens goed te behandelen. Dat is hoopgevend. Maar toch, het doet je even wankelen en de e-mail over mijn arbeidsongeschiktheidsverzekering deed mij beseffen hoe snel alles waar je zeker over bent ineens op losse schroeven kan staan.
Op deze plaats deelde ik al eens mijn ergernis met u over het gebrek aan keuzevrijheid en productvergelijking in de Nederlandse gezondheidszorg. Toen ik een half jaar geleden eindelijk via mijn huisarts was doorverwezen naar een KNO arts in het Lucas Andreas ziekenhuis in Amsterdam werd mij na een aantal onderzoeken (waar nog eens drie maanden overheen gingen) abrupt de deur gewezen met de opmerking: ‘Nou meneer, u heeft een virusinfectie op uw oor gehad. Gehoorbeschadiging, niks aan te doen, maar ook niet ernstig en in ieder geval niks om u zorgen over te maken’. Mede ingegeven door de reacties en suggesties op mijn column in juni ben ik na de zomer op eigen initiatief (dus zonder tussenkomst van huisarts of specialist) voor een second opinion naar een KNO arts in het Havenziekenhuis in Rotterdam gegaan en daar bleek het wél anders, sneller en vooral ook patiëntvriendelijker te kunnen.
De heftige en confronterende mededeling die ik vorige week kreeg deed mij ook beseffen hoe lastig het voor mij soms is om mijn privéwensen boven mijn verantwoordelijkheden als zelfstandig ondernemer te stellen. In plaats van mij ziek te melden en in alle rust na te denken over keuzes als opereren of bestralen, of toch nog even afwachten, merkte ik dat ik al snel probeerde over te schakelen naar wat voor consequenties dit voor kantoor zou hebben. Moest ik mijn agenda rigoureus schoonvegen en projecten overdragen of juist zo snel mogelijk proberen het normale werkritme weer op te pakken? Moest ik open kaart spelen bij medewerkers en vooral ook bij opdrachtgevers of doen alsof mijn neus bloedde en niks zeggen?
Zoals u kunt lezen heb ik besloten om vooral open te zijn over wat er speelt. Dat lucht erg op. Net als gewoon aan het werk blijven overigens, dat leidt namelijk af, biedt nieuwe inzichten en helpt ook erg om de zaken te relativeren. De komende maanden bent u dus nog niet van mij af. Ik zal u op de hoogte houden, maar vooral blijven schrijven over andere zaken die mij dagelijks bezighouden.
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
Pingback: Ratrace | Klusman.com()
Pingback: 1 down, 24 to go! | Klusman.com()
Pingback: Mijn vriend Stevens | Klusman.com()
Pingback: Sterk spul hè! | Klusman.com()
Pingback: Hannibal Lecter | Klusman.com()
Pingback: Blijven ademen | Klusman.com()
Pingback: Stoempen over de Zeeuwse kasseien | Klusman.com()
Pingback: Advies aan minister Edith Schippers | BKB Campaign Watch()