Afgelopen nacht was het dan zover. Een 40km lange nachtelijke sponsorloop van de Stichting Vluchteling ten behoeve van vrouwen en meisjes in Congo die slachtoffer zijn van seksueel geweld.
Eind juli riep ik jullie lezers via dit blog op om mij gul te steunen in mijn streven om zoveel mogelijk geld op te halen met die 40 nachtelijke kilometers van Rotterdam naar Den Haag.
Dat geld is er gekomen. De nachtelijke sponsorloop is een enorm succes geworden.
Ruim €95.000 is er opgehaald en met dank aan jullie ruimhartigheid heb ik €2.666 kunnen bijdragen. Maar gelopen heb ik niet, geen meter. Ik ben echter wel onafgebroken 30 uur in touw geweest voor de Nightwalk, ik heb startbewijzen uitgedeeld, bij controleposten kaartjes geknipt, geblesseerden opgehaald en naar de EHBO gebracht, tenten opgezet en weer afgebroken. Kortom, ik was erbij en heb de heroïsche kilometers van ruim 450 lopers van dichtbij meegemaakt.
Mijn grootste sponsor, mijn moeder, doneerde €1.000 en deed daarbij één vurige wens: ‘loop alsjeblieft die 40km niet, want je toch al versleten knie moet nog langer mee.’ Tegen je moeder ga je niet in, dus heb ik jullie willens en wetens misleid.
Mijn welgemeende excuses voor deze misleiding. Maar wel een misleiding voor de goede zaak.
Dank:
Tineke Ceelen, Bart Bakker, Marleen Monster, Nienke Venema, Frans Nauta, Paul Teule, Roos Boer, Roos van Grieken, Catrien Rosendaal, Bianca Pander, Marcia Luyten, Remco Pijpers, Jan Middendorp, Wibe van de Vijver, Heino Walbroek, Thomas Kruithof, Erik van Bruggen, Nel Klusman – van der Waal, Frank van der Meijden, Marike Simons, Maud van de Wiel, Sherlo Esajas, Maurice de Hond, Sander Dikhoff, Johnny Wonder, Stijn Verbruggen, Yvonne van Melick, Anneloes Vink, Martina van den Bergh, Thijs Reuten, Kees Boef en al die anonieme gevers.
