Een overblijfsel van mijn 8 maanden verblijf in Zuid-Afrika dit jaar: mijn eigen kleine vriendelijkheidsoffensief.
In de Kaap overkwam het mij. De vriendelijkheid: in het verkeer, in winkels, op terrasjes, in restaurants, op straat. Overal.
Bij terugkomst in Amsterdam overviel het mij. De onvriendelijkheid, de kilheid, het ongeïnteresseerde.
Ik leg mij daar niet bij neer. Dus kies ik voor een vriendelijkheidsoffensief. Op straat (‘sorry, mag ik er misschien even langs?’), in winkels (‘sorry, zou ik u misschien wat mogen vragen?’), bij café’s (mevrouw, mag ik misschien nog iets bestellen?), eigenlijk overal.
Makkelijk is anders. Niet alleen verbazing valt mij ten deel, ook ergenis (‘rot toch op kankerlijer’) en totale ongeïnteresseerdheid (als ik bijvoorbeeld sorry zeg als ik per ongeluk iemand op de fiets hinder).
Voorlopig hou ik vol en hoop ik op verandering en vooral op medestanders. Waarom? Simpelweg omdat het zoveel prettiger is.
Op naar een trending topic: #vriendelijksheidsoffensief
