Begin deze maand bracht ik een bezoek aan Zuid-Afrika. Ik was benieuwd naar de campagnes van de verschillende politieke partijen, naar de erfenis van Nelson Mandela, de rol van de born frees en de opkomst van de Economic Freedom Fighters van enfant terrible Julius Malema.
Vooral de ontmoeting die wij hadden met vertegenwoordigers van de Economic Freedom Fighters, was er eentje die in mijn geheugen gegrift staat. De discussie die wij voerden met de partij-ideoloog Andile Mngxitama was verontrustend en boeiend tegelijk. Dat Andile en de top van de partij goed nagedacht hadden hoe zij zich wilden positioneren was klip en klaar.
De foto’s van de inauguratie van de EEF-leden in het Nationale Parlement in Kaapstad maken dat deze week eens te meer overduidelijk.
Daags voor de inauguratie kreeg de EFF al wat ze wilden: aandacht voor datgene waar ze voor staan. In de media was duidelijk geworden dat de EFF haar leden had opgeroepen symbolen te dragen van de mensen die zij vertegenwoordigen. Rode overalls, schorten, gummilaarzen en mijnwerkershelmen.
En zo spreidde de EEF een knap staaltje beeldregie ten toon. ‘Dit zijn de mensen waarvoor wij staan, waar wij ons hard voor gaan maken en die het ANC met hun mooie pakken & bijbehorende stropdassen is vergeten te vertegenwoordigen.’
