Vandaag verschenen in het #FD
Verstopt oor
Sinds november vorig jaar is mijn bedrijf toch minimaal een keer of 70 gevraagd offerte uit te brengen. De verzoeken varieerden enorm, net als de aanvragers overigens.
Voor de ene offerte ben je soms weken bezig, terwijl je een ander verzoek op een achter namiddag kan schrijven.
Van die veelvoud aan offertes die wij het afgelopen jaar hebben uitgebracht hebben we er pak hem beet de helft verloren. De andere helft hebben we gewonnen omdat de aanvrager ons voorgestelde plan beter, creatiever of geloofwaardiger vond dan de plannen die hij of zij van andere bureaus had ontvangen.
Sommige offertes hebben we gewonnen omdat onze prijsstelling simpelweg scherper was dan die van anderen.
Bottom-line is dat je als bureau wordt gevraagd een dienst of product te leveren en dat de aanvrager (laten we die voor het gemak de klant noemen) de vrijheid heeft om te kiezen en vervolgens om eisen te stellen aan de dienst of het product waarvoor hij betaalt. Dat klinkt toch allemaal volstrekt logisch.
Hoe anders is het wanneer het om de Nederlandse gezondheidszorg gaat. Een half jaar geleden, november vorig jaar, had ik ineens van de ene op de andere dag last van een verstopt oor.
Natuurlijk niet meteen naar de huisarts gerend, maar eerst wat recepten uit grootmoeders grote boek geprobeerd.
Toen dat allemaal op niets uitliep en ik ook steeds minder ging horen met mijn rechteroor, heb ik toch maar een bezoek aan de huisarts gebracht.
En daar begon een slepende rondgang langs doktoren. Eerst werd ik afgepoeierd door de assistente van de huisarts met een huis-tuin-en-keuken neusspray. Na drie weken tevergeefs sprayen eindelijk de huisarts zelf gezien. Die kwam niet verder dan een neusspray en de mededeling dat het wel even kon duren.
Na een maand weer terug naar de huisarts die nog altijd geen heil in doorverwijzen zag. Wel weer een nieuwe spray. Na weer een maand sprayen voor de derde keer bij de huisarts langs. Inmiddels was het februari. Met eindelijk een doorverwijzing naar een KNO arts op zak voelde dit als mijn eerste stap op weg naar ontstopping. Het eerste bezoek, weer een maand later in maart van dit jaar, aan de specialist leverde niet veel meer op dan een intake door een co-assistent en een bliksembezoek van de arts zelf. Die wist doodleuk te melden dat er eerst een aantal onderzoeken dienden plaats te vinden voordat hij verder kon kijken.
En nu is het juni en kan ik eindelijk weer naar het ziekenhuis voor een reeks aan onderzoeken.
Mijn oor zit nog steeds verstopt en mijn gehoor is inmiddels verder achteruit gegaan
Hoe anders is dat in mijn eigen praktijk, waar de klassieke wetten van vraag en aanbod gelden. Daar kan een klant simpelweg omdat hij er ook voor betaalt, beslissen met wie hij in zee gaat en vervolgens ook voorwaarden en eisen stellen aan de opdrachtnemer.
Is zelfbeschikking, keuzevrijheid en productvergelijking nou echt teveel gevraagd voor de Nederlandse gezondheidszorg?
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
