Vandaag verschenen in het #FD
Te koop
Een jaar of acht geleden kwamen mijn compagnon Erik en ik op een zomervakantie terecht in een vakantie-huis van een vriend in de buurt van Nice aan de Middellandse Zee. Zo’n fantastisch huis met zwembad, pizza-oven en heel veel slaapplaatsen; allemaal ingenomen door vrienden van vrienden van vrienden. Het bleken ook stuk voor stuk succesvolle ondernemers die hangend aan de rand van het zwembad de nieuwe gasten meteen aan de kruisvoer onderwierpen.
Wij waren nog niet zo lang aan het ondernemen, maar we hadden zelf het idee dat we aardig op weg waren. Ons bedrijf groeide qua omzet, winst en personeel gestaag en we waren trots op de projecten die we deden. Maar wat ik mij vooral van die vakantie herinner waren de vragen die er daar in Nice meteen op ons werden afgevoerd. En vervolgens de voor alle aanwezigen totaal vanzelfsprekende conclusies die er aan onze antwoorden verbonden werden. Hoe verloopt de omzetgroei? Hoe verhoudt die zich tot de winstcijfers? En hoeveel van jullie personeel is in vaste dienst? Aha, okay dat is dan duidelijk. Jullie moeten dan nog ongeveer twee jaar deze lijn vasthouden en dan kun je gaan verkopen.
Verkopen! Waarom zouden we? Onze uitleg dat we dat helemaal niet wilden, omdat we hielden van ons bedrijf en het echt niet alleen maar voor het geld deden werd met het nodige hoongelach ontvangen.
Ik heb de afgelopen jaren met een zekere regelmaat aan die vakantie in Nice teruggedacht en ook vaak overwogen de ondernemers van toen uit te nodigen om met eigen ogen te laten zien waarom wij nog steeds ons bedrijf niet verkocht hebben.
Afgelopen zaterdag was weer zo’n moment dat ik hen had kunnen uitnodigen, toen Erik en ik afscheid namen van de elfde jaargang van onze eigen academie.
Min of meer bij toeval ontstaan in het tweede jaar van ons bedrijf is de academie door de jaren heen uitgegroeid tot hét antwoord op de vraag waarom wij zoveel geven om ons bedrijf en het is tevens hét antwoord op de vraag waarom wij niet ondernemen om te verkopen.
Een heel jaar lang verzamelen wij een groep van 25 talentvolle jongeren van zeer diverse achtergrond om ons bedrijf heen, we delen ons netwerk volop met hen en we brengen hen met maandelijkse sessies, excursies en reizen kennis en vaardigheden bij die ze in hun eigen opleiding niet of onvoldoende krijgen. Zo’n kruisbestuiving met de nieuwe, aankomende en aanstormende generatie doet iets met mij, met Erik en eigenlijk met ons gehele bedrijf. Het houdt ons scherp, het inspireert ons, het geeft ons het gevoel dat wij iets bijdragen en bovenal geeft het hoop voor de toekomst van Nederland.
Afgelopen zaterdag hoorden wij tijdens een ‘rondje’ terugblikken wat het jaar aan onze academie voor de studenten betekend had en hoe het hen gevormd had. Hoe mooi dat huis en dat zwembad in Nice ook waren, die tafel met 25 jonge geïnspireerde mensen er omheen is mij vele malen dierbaarder.
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
