Vandaag verschenen in het #FD
‘Kijk, deze asfaltweg hebben de Chinezen vorig jaar hier aangelegd. Aan hen heb je echt honderd keer meer dan aan de Verenigde Naties.’ Eens in de zoveel tijd kom ik iemand tegen die inspireert, mijn gedachten door elkaar schudt en mij echt aan het denken zet. Vorige week had ik zo’n ontmoeting bij mij op kantoor. Twee vrienden waren onlangs naar Congo op vakantie geweest. Daar hadden ze zo’n 400km buiten de hoofdstad Kinshasa in ‘the middle of nowhere’ een Nederlander ontmoet die geweldige dingen aan het doen was. Ze waren ervan overtuigd dat wij elkaar moesten treffen.
Binnen de kortste keren hang ik aan zijn lippen als hij mij vertelt hoe hij daar in donker Afrika terecht is gekomen.
Werkzaam bij de VN-voedselorganisatie in eerst Kameroen en daarna Congo kwam hij al vrij snel tot de overtuiging dat het nogal absurd is dat allemaal internationale ontwikkelingsorganisaties dagelijks Afrikaanse ondernemers adviseren, maar dat vrijwel niemand het in zijn hoofd haalt om ook daadwerkelijk in diezelfde ondernemers te investeren. Hij stelde zich de vraag wat hij zou doen als het zijn eigen geld zou zijn. En dat was ook meteen het moment dat hij besloot te stoppen als ontwikkelingswerker en te gaan investeren in Afrikaanse cassaveboeren.
En nu twee jaar later woont en werkt hij ver buiten de veilige VN-zone in een gehuurde voormalige missiepost van de Belgische paters. Met zijn bedrijf werkt hij volgens een uiterst simpel principe, hij koopt cassave in op het platteland, verwerkt die tot meel en verkoopt dat vervolgens in Kinshasa. Op het platteland is namelijk overproductie en in Kinshasa een enorm voedseltekort. Door boeren te stimuleren om op een duurzame manier te verbouwen probeert hij ook nog eens de enorme ontbossing in het gebied tegen te gaan. Hij is overtuigd van de enorme potentie van Congo. Het is een land dat het hele Afrikaanse continent zou kunnen voeden, een continent dat door de klimaatverandering en de voortschrijdende bevolkingsgroei alleen maar meer honger zal gaan lijden. En tegelijkertijd kan Congo haar eigen bevolking een echte toekomst bieden.
Terwijl hij bevlogen doorgaat zie ik in hem een ineens waardig opvolger van zijn huurbazen. In plaats van een religieuze missionaris is hier een economische zendeling aan het woord.
Hij maakt nu in Nederland een rondreis langs mogelijke investeerders. Volgens hem hebben die investeerders een duidelijk profiel: mensen met hun hart op de goede plek en een fascinatie voor Afrika. Maar tegelijkertijd zijn het wel mensen die ervan overtuigd zijn dat de huidige besteding van ontwikkelingsgelden niet goed is. Want het moge duidelijk zijn dat wat hij doet in Congo uiteindelijk draait om het maken van winst. Sterker nog, het succescriterium voor alle betrokkenen bij zijn droom is winst en niemand wil er meer insteken dan dat er daadwerkelijk uitkomt. Niet alleen voor hemzelf met zijn VN-achtergrond is dat bevrijdend, maar ook voor de Congolezen met wie hij samenwerkt en die zijn grootgebracht door zijn voorgangers in de missiepost.
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
