Vandaag verschenen in het #FD
Doctor Feelgood
Zittend in de wachtkamer van Doctor Feelgood scroll ik op mijn telefoon wat door de weekendkranten. Met bovenmatige interesse en stijgende verbazing lees ik over de staking die de Spaanse en Italiaanse professionele voetbalcompetities heeft getroffen. Veelal goedbetaalde voetbalprofs die in staking zijn gegaan om een betere collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) af te dwingen. Voetballers die zich bekommeren om het collectief is toch een beetje als de Taliban die zich beijvert voor de rechten van meisjes en vrouwen in Afghanistan. Ik twijfel even of ik nu al bedwelmd ben door de rustgevende geuren die door de ruimte zweven, maar ik herstel mij net op tijd om te beseffen dat er iets veel ernstigers aan de hand is. Ik ben jaloers en dit keer niet eens op het feit dat ik zelf de capaciteiten nooit heb gehad om profvoetballer te kunnen worden. De jaloezie betreft de vrijwillige keuze van Messi, Ronaldo en Sneijder om tijdelijk hun werk neer te leggen.
Afgelopen week hebben de hier al eerder aangekondigde RSI-klachten wederom keihard toegeslagen. Zo erg zelfs dat ik al een paar dagen ‘kantoor’ gemeden heb en op zondagmiddag voetbalmiddag een bezoek breng aan de ‘massage therapy’ praktijk van Doctor Feelgood. De juichende kaartjes en aanbevelingen aan de muur van vooraanstaande bloggers, bekende politici en wereldberoemde artiesten doen mij even dromen van een wonderbaarlijke genezing en een terugkeer op kantoor. Maar een, overigens heerlijke, massage verder realiseer ik mij dat dromen nog altijd bedrog zijn en een bezoek aan de huisarts de volgende morgen maakt het er allemaal niet beter op.
De huisarts concludeert even droog als realistisch dat mijn houding, zowel geestelijk als lichamelijk uiterst kenmerkend is voor deze tijd. Eerst jarenlang een lichamelijke positie aannemen achter laptop, iPad en iPhone waar de mens echt niet voor gebouwd is, om vervolgens te verwachten dat de medische wetenschap in een handomdraai voor herstel kan zorgen. Met een verwijzing naar een houdingstherapeut op zak verlaat ik de huisartspraktijk en besef mij wat me de komende maanden te doen staat.
Allereerst zal ik moeten kiezen voor een hersteltraject waar ik ook echt aan vast probeer te houden. Wat makkelijker gezegd is dan gedaan met tientallen ervaringsdeskundigen om je heen die je via sociale media, e-mails en telefoontjes bombarderen met adviezen hoe zijzelf de RSI-klachten te lijf zijn gegaan. Via Mensendieck, manuele therapie, osteopathie, shiatsu, orthomanuele geneeskunde, mindfullness of gewoon met behulp van Doctor Feelgood. Vervolgens zal ik ook echt prioriteiten moeten stellen ten aanzien van het (langdurig) gebruik van laptop en Ipad. Bijvoorbeeld door kranten en tijdschriften weer van papier te lezen. Maar het allerbelangrijkste is toch wel dat ik een betere balans moet zoeken tussen werk en ontspanning. Meer dan voorheen moet ik durven veel scherper prioriteiten te stellen, projecten eerder los te laten en over te dragen zonder dat dat ten koste gaat van de geleverde kwaliteit.
En natuurlijk moet ik veel meer gaan sporten en wie weet op een dag……
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
