Vandaag verschenen in het #FD
Männerfreundschaft
Het was 1984, ik was veertien jaar oud en in Verdun werd 68 jaar na dato de Slag om Verdun uit de Eerste Wereldoorlog herdacht. De Duitse Bondskanselier Helmut Kohl en de Franse President Francois Mitterrand stonden gebroederlijk naast elkaar bij de herdenking van de slag waar beide landen tegenover elkaar hadden gestaan en waar duizenden soldaten sneuvelden. Daarnaast had de vader van Kohl in Verdun meegevochten en was Mitterrand in de Tweede Wereldoorlog in de omgeving van Verdun gewond geraakt en door de Duisters gevangen genomen. En zomaar opeens gebeurde het, Mitterrand strekte instinctief (zo verklaarde hij later in een interview) zijn hand uit naar Kohl en minutenlang stonden de twee mannen hand in hand in stille herdenking. Ik herinner mij nog heel goed dat mijn vader mij, na het zien van de beelden op het Journaal, vertelde dat dit nou zogenaamde ‘männerfreundschaft’ was.
De afgelopen weken met de stroeve onderhandelingen in Europa over de Griekse schuldenlast moest ik steeds vaker terugdenken aan die foto van de hand in hand staande Kohl en Mitterrand. Hun vriendschap speelde zo’n belangrijke rol bij de verdere verzoening tussen Frankrijk en Duitsland, de eenwording van Europa en de eerste stappen naar een gemeenschappelijke munt. Je zou toch willen dat er ook nu innige banden waren tussen sommige Europese leiders, die zouden kunnen helpen om ons uit de huidige crisis te trekken.
Die ‘männerfreundschaft’ zoals mijn vader het zo mooi betitelde is in mijn ogen een prachtig fenomeen dat ook niet verward mag worden met het bekende ‘old boys network’. In mijn werk krijg je het verwijt al snel dat ‘je dat zeker wel even met je vriendjes geregeld hebt’. Maar bij de echte ‘männerfreundschaft’ gaat het niet om het elkaar toespelen van informatie, het elkaar gunnen van opdrachten of wat dan ook, simpelweg omdat je een gemeenschappelijk netwerk of achtergrond deelt. Bij de echte ‘männerfreundschaft’ gaat het veel dieper en is het veel wezenlijker. Het gaat daarbij namelijk om een gedeelde vriendschap, een werkelijke interesse in elkaar en in elkaars dromen, angsten en ambities.
Zelf merkte ik dat nadat ik een paar weken geleden op deze plek schreef over een (goedaardige) brughoektumor in mijn hoofd, die mijn (werkende) leven even op zijn kop heeft gezet. Inmiddels is de rust weer aardig teruggekeerd en hebben de artsen mij een ‘wait & scan’ behandeling voorgeschreven. De komende tijd wordt de (eventuele) groei van de tumor en mogelijke toenemende klachten scherp in de gaten gehouden en op basis van die resultaten kan dan alsnog besloten worden om tot bestraling of operatie over te gaan.
De reacties die ik tot op de dag van vandaag heb gekregen zijn meer dan bijzonder te noemen. Wildvreemden die mij bellen met adviezen, vrienden en bekenden die mij een hart onder de riem steken, maar vooral ben ik getroffen door een paar hartverwarmende en emotionele reacties die zonder enige twijfel door mijn vader onder het kopje ‘männerfeundschaft’ zouden worden geplaatst.
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
