Begin dit jaar maakte ik zes weken lang dagelijks de gang naar de bestralingsafdeling van het VU medisch centrum. Al die weken werd ik uitermate bekwaam en zorgzaam opgevangen en behandeld door de artsen, laboranten en verpleegkundigen van het VUmc.
Op de laatste dag van mijn bestraling barstte bij het VUmc de bom rondom het veelbesproken tv-programma in samenwerking met RTL4 en Eyeworks, waarbij in sommige gevallen zonder toestemming vooraf opnames van patiënten op de spoedeisende hulp waren gemaakt.
Bij het afsluitende gesprek met mijn behandelend arts kwam het gesprek dan ook vanzelfsprekend op het programma ’24 uur tussen leven en dood’. Zelden heb ik zo’n kloof gezien tussen wat ik zelf zes weken lang dag in dag uit aan den lijve heb ondervonden op de werkvloer en de beslissingen die in bestuurs- en directiekamer worden genomen. Wat zou de voorzitter van de Raad van Bestuur van het VU medisch centrum dhr. Elmer Mulder bezield hebben toen hij besloot met het productiebedrijf Eyeworks van Reinout Oerlemans in zee te gaan. In een eigen publicatie van het VU medisch centrum valt te lezen dat Mulder naar eigen zeggen staat voor ‘leiderschap met betekenis’.
Eind mei kwam het VUmc naar buiten met een eigen intern onderzoek dat als doel had om ‘de belangrijkste leer- en verbeterpunten voor VUmc in kaart te brengen.’
Het onderzoek lezend krijg ik vooral de indruk dat de Raad van Bestuur probeert zoveel mogelijk haar eigen straatje schoon te vegen. De schuld moet toch vooral gezocht worden bij de dienst communicatie die de Raad van Bestuur weliswaar mondeling heeft geïnformeerd, maar vervolgens heeft nagelaten om hen verder over de aard en omvang van het mediaproject te berichten.
Eén van de conclusies uit het onderzoek luidt dan ook:
‘Daarom zal de Raad van Bestuur acties ondernemen om het mediabeleid aan te scherpen, passend bij waar VUmc voor staat: een universitair medisch centrum dat zich onderscheidt op hooggespecialiseerde zorg, wetenschappelijk onderzoek, en onderwijs & opleiding en waar betrouwbaarheid en betrokkenheid kernwaarden zijn.’
Nog geen maand later ondervindt De Telegraaf aan den lijve dat het aangescherpte mediabeleid angst en onbegrijpelijke keuzes tot gevolg heeft. In het kader van de Nederlandse Veteranendag van aanstaande zaterdag wil de krant van wakker Nederland een portret plaatsen van een veteraan die na het verlaten van het leger een nieuwe betekenisvolle rol in de samenleving bekleedt. De blik valt al snel op een voormalig luchtmacht helikopterpiloot die op vele missies in het buitenland is ingezet in dienst van de vrede. Inmiddels is hij in dienst van het VUmc en vliegt hij op de gele traumahelikopter. De piloot is akkoord met een interview & portret, maar legt het verzoek ook nog even voor aan de dienst communicatie.
In plaats van ieder verzoek op zijn merites te beoordelen meldt de dienst communicatie resoluut dat het VUmc, ingegeven door de ervaringen eerder dit jaar met de ‘24 uur tussen leven en dood’, geen medewerking aan dit verhaal wenst te verlenen.
Natuurlijk trekt zo’n episode van begin dit jaar zijn littekens in een organisatie, maar leiderschap met betekenis vraagt juist om afgewogen beslissingen, strategische keuzes en een flinke dosis boerenverstand.
