Eergisteravond had ik het genoegen om mijn goede vriend Tom Holkenborg te vergezellen naar de studio van De Wereld Draait Door (DWDD) in Amsterdam. Holkenborg, voor velen beter bekend als Junkie XL en ik zijn al 10 jaar goed bevriend en in die jaren heb ik hem vele malen van nabij gevolgd bij interviews en andere mediaoptredens. Tot op de dag van vandaag kijk ik met bewondering naar het ogenschijnlijke gemak waarmee hij optreedt in de media. Zo ook afgelopen maandag toen hij wederom een topprestatie neerzette in een gesprek met Matthijs van Nieuwkerk en Jan Mulder .
Het geheim achter het optreden van Holkenborg: de minutieuze voorbereiding, de verrassing en de kwinkslag.
Nooit heb ik Holkenborg een interview in zien gaan zonder vooraf precies voor ogen te hebben wat hij eruit wilde halen. Welke boodschap wil ik in ieder geval kwijt? Wie is de interviewer? Wat weet hij van mij? Wat heeft hij mét of erger nog tégen mij of mijn werk? Wie zitten er nog meer aan tafel?
De gedegen voorbereiding van Holkenborg resulteerde al vrij vroeg in het interview in een op het oog heel natuurlijke en even briljante kwinkslag aan het adres van tafelheer Jan Mulder. Door precies op het juiste moment een anekdote te vertellen over een eerdere ‘aanvaring’ met Mulder, tien jaar geleden tijdens een interview in de immens populaire RTL4 talkshow Barend & Van Dorp, neutraliseerde Holkenborg het potentiële ‘gevaar’ van de tafelheer vakkundig. Met als gevolg dat hij gedurende de rest van het interview geen omkijken meer had naar Mulder.
En dan was er natuurlijk nog de verrassing van Holkenborg door live op nationale televisie te laten zien hoe hij in zijn studio in Los Angeles filmmuziek maakt. Alsof het niks was stond er ineens een mini-studio in de studio, waarop Junkie XL liet zien hoe hij dagelijks Hollywood producties onder handen neemt.
Ongetwijfeld zullen velen beweren dat Van Nieuwkerk en Mulder Holkenborg het vuur niet dicht genoeg aan de schenen hebben gelegd en dat dat nou juist de makke van DWDD is. In mijn ogen doet dat teveel af aan de professionaliteit van de geïnterviewde.
In datzelfde DWDD ondervond Tweede Kamerlid Martijn van Dam een half jaar geleden tijdens zijn campagne voor het fractievoorzitterschap van de PvdA hoe desastreus een niet tot in de puntjes voorbereid interview (zonder kwinkslagen, zonder verrassingen) kan verlopen.
Afgelopen week toonde opperboef Willem Holleeder in de College Tour van Twan Huys hoeveel profijt je kan hebben van een gedegen voorbereiding. De Voldemort van de Lage Landen moet van te voren hebben ingeschat dat geloofwaardigheid zijn achilleshiel was en dus had hij zijn aanval op Telegraaf misdaadjournalist John van den Heuvel goed voorbereid. Toen een opening zich aandiende sloeg Holleeder toe, positioneerde zichzelf als underdog en overhandigde Huys e-mails van Van den Heuvel met belastende informatie.
Terwijl ik naar de College Tour zat te kijken dwaalden mijn gedachten af naar een interview dat de al eerder genoemde Van Nieuwkerk en zijn kompaan Wilfried de Jong zes jaar geleden hadden met voetballer Patrick Kluivert naar aanleiding van het verschijnen van zijn autobiografie.
Ogenschijnlijk gemakzuchtig en totaal onvoorbereid loopt Kluivert extreem pijnlijk in de val die De Jong wagenwijd openzet.
Het interview wordt na verloop van tijd zo pijnlijk dat Van Nieuwkerk en De Jong Kluivert te hulp schieten met een vraag ‘wat hij de kleine Kluivert [verwijzend naar een foto uit zijn jeugd, AK] zou willen toefluisteren.’
Maar zelfs die reddingsboei is aan de totaal onvoorbereide Kluivert niet besteed. Had Kluivert in plaats van genieten van de muziek van Junkie XL hem ook maar eens om advies gevraagd.
