Keynes in bedrijf
In het eerste seizoen van de aanbevelenswaardige Amerikaanse serie ‘The West Wing’ zit een prachtige passage waarin president Bartlet met zijn mensen zijn eerste State of the Union aan het voorbereiden is. Ongetwijfeld heeft de staf van Barack Obama op vergelijkbare wijze samen met de President zijn vierde State of the Union zin voor zin en beeld voor beeld geregisseerd. Zo zat bijvoorbeeld de secretaresse van de miljardair Warren Buffet op een van de voorste rijen in het publiek. Het beklag van Buffet dat zijn secretaresse de afgelopen jaren meer belasting heeft betaald dat hijzelf maakt haar de belichaming van het scheve belastingsstelsel waar president Obama verandering in wil brengen.
Zo zullen net als adviseurs Josh, Toby en Sam dat in the West Wing doen, de getrouwen van Obama zich ook al ruim voor de State of the Union verzekerd hebben van de steun van de invloedrijke columnist en vooraanstaande econoom Paul Krugman. Daags na the State of the Union pareert Krugman in The New York Times de kritiek van de Republikeinse opponenten van Obama door te stellen dat de economie niet alleen tot herstel en groei komt door toedoen van heroïsche ondernemers, maar dat die ondernemers ook een ‘supportive environment’ nodig hebben. En soms, zo stelt de neo-Keynesiaan Krugman heeft de overheid de taak om die gunstige omgevingsfactoren te scheppen en te ondersteunen.
Bij mijn kompanen en mij woedt op een geheel ander niveau een vergelijkbare discussie. Moeten wij in tijden van crisis ons bedrijf besturen zoals premier Rutte en minister De Jager de BV Nederland denken te leiden of kan een vleugje Obama en Krugman een katalysator voor onze onderneming vormen? Met andere woorden gaan wij keihard saneren en bezuinigen of durven we juist nu onze nek uit te steken en te investeren?
Vanzelfsprekend houden wij rekening met het tijdsgewricht en kijken we scherp waar we de kosten in onze dagelijkse bedrijfsvoering kunnen drukken. Kunnen de maandelijkse huurlasten bij verlenging van ons huurcontract wellicht omlaag en wat voor nut heeft een duur contract met een beveiligingsbedrijf, als de alarmopvolging meer dan een half uur in beslag neemt?
Maar tegelijkertijd hebben wij in volle overtuiging en volledige overeenstemming met elkaar besloten om niet te snijden in personeel, schrijven we nieuwe vacatures uit en hebben we iedereen onlangs een salarisverhoging gegeven. We kijken scherp naar inzet en resultaten en zijn van mening dat belonen leidt tot betere resultaten, ook in tijden van crisis.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor eigen activiteiten en sponsoring. In plaats van kortzichtig te besluiten geen eigen initiatieven te ontplooien of (maatschappelijk) relevante organisaties en activiteiten te ondersteunen blijven wij dat juist heel overwogen wel doen. Overigens betekent dat geenszins dat wij als een soort suikeroom alles maar omarmen en sponsoren dat ons op het pad komt. Onze missie en onze strategische lange termijn visie is leidend bij alles wat we doen. Of zoals een spindocter van Tony Blair ooit zei: ‘alles wat niet in je strategische plan past is tijdverspilling en moet gedood worden.’
Alex Klusman
Eigenaar BKB | Het Campagnebureau
Twitter: @AlexKlusman
Deze column is vandaag ook verschenen in het #FD
