Wachtruimte A

Wachtruimte A

Wachtruimte A van de bestralingsbunker van het VU medisch centrum. Twee verdiepingen de grond in. Daar zit ik dan, voor de tweede dag op rij. Veel te vroeg natuurlijk. Tussen allemaal andere mensen die wachten op hun bestraling. De één kijkt jachtig uit haar ogen, de ander zit lamgeslagen achter een vergeelde Libelle weggedoken. Ik hoor een man tegen zijn vrouw zeggen: ‘je moet het gewoon accepteren‘.

Wat doe ik hier nu al en vooral hoe time ik het in het vervolg zo dat ik hier de komende dagen niet weer veel te vroeg zit? Ga ik met de auto dan riskeer ik files op de ring en kom ik misschien wel te laat. Of neem ik de fiets (11km van huis naar de rapid arc ) zoals vandaag. Maar wat als ik lek rijdt? Dus toch maar een halfuurtje eerder van huis en dan zit je daar dus in wachtruimte A.

Ik probeer zo min mogelijk aandacht te besteden aan de andere wachtenden om mij heen en mij af te sluiten in mijn eigen wereld. Alsof ik mij voorbereid op een belangrijke presentatie probeer ik mijn ademhaling onder controle te krijgen, want straks moet ik een kwartier met dat Hannibal Lecter masker doodstil liggen onder de stralingsbundels van de rapid arc.

‘Meneer Klusman?‘, ik ben aan de beurt en een kwartier later loop ik door wachtruimte A naar de lift en snel weer De Boelelaan op. Dag 2 zit erop. Nog 23 te gaan.