Mijn vriend Stevens

Mijn vriend Stevens

Voor mijn omgeving is het nog wat wennen wanneer ik mijn rechter broekspijp in mijn sok prop, de fiets pak en aankondig dat ik even voor mijn bestraling naar het VU medisch centrum fiets. Zo gek is dat ook niet. Bij bestraling denk je toch vooral aan heel ziek voetje voor voetje vanuit de auto het ziekenhuis inschuifelen. Voor mij geldt (vooralsnog) dat fietsen mij juist heel veel energie geeft. Sterker nog, mijn nog niet zo lang geleden aangeschafte hybride fiets van het merk Stevens is de afgelopen maanden uitgegroeid tot mijn trouwe metgezel. Vanaf het moment dat de diagnose werd gesteld dat zich aan het begin van mijn gehoorgang een brughoektumor bevond heb ik vele uren op mijn Stevens doorgebracht.

Fietsend door het Hollandse Waterland bleek voor mij het ideale recept om de eerste klap van de diagnose te verwerken. Met mooie muziek of met Dit is de dag met Tijs van den Brink en Elsbeth Gruteke op Radio1 op mijn koptelefoon bracht mijn Stevens mij op plekken in Noord-Holland waar ik nog nooit geweest was en bracht tegelijkertijd de rust terug in mijn lichaam. Mijn Stevens heeft inmiddels een verslavend effect op mij. Ik struin wielerspeciaalzaken af, heb een speciale fietsendrager voor op de trekhaak van mijn auto gekocht en ben inmiddels abonnee van het prachtige wielertijdschrift De Muur.

In het voorjaar hoop ik over te stappen op een racefiets voor het echte werk. Maar vriend Stevens zal ik niet snel vergeten. Oh ja, 5 down – 20 to go!